راضی ام به رضای تو .......

من همان دم که وضو گرفتم از چشمه عشق             چهار تکبیر زدم بر همه آنچه که هست

خدایم من می خواهم از تو سرشار باشم .

می گذرد روزها از پی هم و این من تنها هستم که با دیده غم و اندوه به آن نگاه می کنم

و در تعجبم که چرا اینقدر بر سرعتش افزوده شده ! چه خبره ؟ مگه کجا می خوایم بریم

؟ آخرش که چی ؟     خدایا بارها گفته ام و باز هم می گویم تسلیم خواسته تو هستم هر چه

کرم توست هر چه از دوست رسد نیکوست هر چه تو بخواهی و می دانم که تو بهترین

را برای من می خواهی من ناقص العقل چه می دانم چه خوب است و چه بد که بخواهم نظر دهم .

خدایا در این تنهایی بی افق مرا تنها مگذار کمکم کن خدایا همیشه از ته دل از اعماقم

فریاد زده ام و تو را خواسته ام پس مثل همیشه لطف و مرحمتت را از من دریغ نکن 

می دانم که بالا خره حاجتم را خواهی داد ومطمئنم یعنی ایمان دارم ایمان قلبی که به زبان می آورم ولی خدایا چرا پس .....

هیچ دردی برای بشر بدتر از این نیست که احساس بیهودگی و پوچی کند و احساس تنهایی را می شود تحمل کرد ولی آن را نه.....

خدایم ، محبوبم کمکم کن و نگذار به آن نقطه آخر برسم گر چه فکر می کنم فاصله

چندانی ندارم . مولای من ! چگونه می شود به درجه ای از اخلاص رسید که فاصله با

تو به اندازه یک کمان باشد چگونه می شود به جایی رسید که چشم غیر از تو هیچ نبیند و دل جز برای تو نتپد . زبان جز نام تو چیزی را بر لب نیاورد .

خدایا رهایم کردی ! حس می کنم در این وادی مرا به حالم واگذاشتی ! گوشه ای از

اسرارت را نشانم دادی و بعد انگار که آن جنبه و ظرفیت را در من ندیدی و از درگاهت

راندی خدایا می دانم می دانم و اعتراف می کنم به جاهلیت و بی ظرفیتی خودم ولی

محبوبم من که گفته بودم منکه اقرار کردم که نابلد این راه هستم گفتم که خودت باید

راهنمای من در این راه باشی . من فکر می کردم که درسترین راه را انتخاب می کنم ولی

خوب اگر نباید در این طریق قدم گذارم باشه باز هم هرچه که تو بخواهی تسلیم ـ

محبوبم خدایم عاشقتم و دوست دارم از این عشق کور شوم . دیگر غیر از تو هیچ چیز مادی جای تو را نگیرد ولی چگونه؟

خدایا مددی کن . یک نگاهی به این دیوانه  بنداز . 

مرهمی بر این دل سرکش من بگذار .

خدایا فقط به تو امید دارم

به لطف تو

به کرم تو

به احسان تو

اجابت کن مرا