ستاره ها عاشقند

و ستاره می ریزد از چشمانی که با تو آشناست

و تو پر نورتر و زیبا تر می شوی

می ترسم چشمت زنند همین چشمان پرستاره!

بر دل می نشینی و افسون می کنی

تو را در تمام دنیا هم سنگی نیست

 

گاه از ندیدنت چنان دل به تنگ می آید

که وصفی برایش سراغ ندارم

چونان کوهی که آتش سرخ بیرون می ریزد

رامشگری می کنی

و صبر را بی قرار تر

آیه آیه تو را می بویم

ای فخر هستی من !!!

  

  

 

نوشته شده در یکشنبه 87/12/4ساعت 2:57 صبح توسط گل سرخ| نظرات ( ) |