نیمه پنهان گل سرخ
دل سر راهی ! همه دلی دیده بودیم جز این یه رقمشو گفتم بهش : چرا عجیبت میاد دلی که صاحب نداشته باشه یا ولش کرده باشن چی میگن ؟ نذاشتن سر راه ؟ وقتی بیمار میشه کی بیاد تیمارداریش کنه ؟ وقتی دردش میگیره کی باید مرهم بزاره روش ؟ وقتی اشک غم تو سریر دل می ریزه کی باید بیاد پاکش کنه؟ وقتی تو دلش یه دنیا شادی ریخته میشه برای کی باید بیاد شادیشو تقسیم کنه؟ وقتی اذیتش کردن به آغوش کی پناه ببره و گلایه کنه ؟ کی نوازشش کنه ؟ کی دلداریش بده ؟ کی حامیش باشه ؟ کی ....؟ این دل سرراهی رو کجا میبرن ؟ کجا نگهش میدارن ؟ که مجنون نشه ؟ که خبطی نکنه ؟ که بقیه صاحبدلان از بیدلی اینان گزند و آسیب نبیین ؟ خطرناکن برای همه برای من برای تو حتی برای خودشون آخه بی صاحبن ریشه که ندارن از هر جایی ممکنه عمل اومده باشن از زیر بوته یا از گل اضافه اومده فرشته ها .. چه میدونم تو این روزگار غریب هیچ چیز غریب نیست ! باید در بند کشیدشون باید غل و زنجیرشون کرد تنها راهش همینه دل های سر راهی محکوم به حبس هستن محکوم محکوم ...
گفت : گل سرخی دیگری گفت : گل یاسی دیگری گفت : گلم و دیگری.... خود عطر نرگس را عاشقانه دوست دارم ماندم که کدام یک را برچینم و گل سرخ گزیده من بود چرا که نامش همنام تنهایی هایم است رنگش همرنگ دل سرخم است بویش هم بوی عاشقی هایم است ویادش یاد آور عصر طلایی زندگیم است
